Suç ve Ceza-Fyodor Dostoyevski

Suç ve Ceza

Fyodor Dostoyevski; Tercüme:
Mazlum Beyhan
Sosyal Yayınları;

Bu kitabın
Özeti:
--------------------------------------------------------------------------------

Dört
aydır evin kirasını verememişti. Evin sahibi onu mahkemeye verecekti. Uzun
süreden beri hasta olmasına rağmen yaşlı Teteri kadının evine gidebilirdi. Daha
önceki yüksüğe 1.5 Ruble veren kadın yeni getirdiği saate baktı ve “1.5 Ruble”
dedi. Raskonikov kabul etmek zorundaydı çünkü kata çıkana kadar kimseyle
karşılaşmamıştı. Yaşlı kadın, kız kardeşi ile beraber kalıyordu evde. Çok zengin
olmasına rağmen, kız kardeşi hiç miras bırakmayacaktı. Kız kardeşini çoğu zaman
döver, onun her işini takip etmesi gerektiğini düşünürdü.

Raskolnikov
1.5 Rubleyi aldı ve dışarı çıkıp bir meyhaneye gitti. Marmeladov yan masada
oturuyor olmasına rağmen taşınıp sohbet etmekten kendini almamıştı. Marmeladov
eşini çok seviyordu ve üç çocuğunu da; ama çok içyordu. O kadar ki ailenin
geçimi için Sonya fahişelik yapmak zorunda kalmıştı. “Ne kadar fedakar bir kız
bu Sonya” diye düşünmekten kendini almamıştı. Raskolnikov Marmeladov ‘un evine
gittiklerinde eşi haykırışla onları yumruklamaya başladı. Hep içiyordu ve evdeki
20 Rubleyi götürüp içkiye vermişti. Marmeladov Raskolnikov cebindeki 50 Kapik’i
oraya bırakarak uzaklaştı. Eve geldi, yorgundu. Nastasya bir mektup getirdi.
Raskolnikov heyecanla okumaya başladı mektubu. Annesinden gelmişti mektup.
Annesi kız kardeşi Dunya’dan bahsediyordu. Dunya, Luzhin adında çift memurluğu
olan 45 yaşındaki biriyle evlenecekti. Hem Luzhin onların eşyalarıyla beraber
Petersbur’ga gelmesi için yardım edecek, gelmelerini sağlayacaktı. Annesi,60 mil
ötedeki tren yoluna gitmek için bir araba ayarladığını, trende ise 3 ncü sınıfta
güzel bir yolculuk yaptıktan sonra Petersburg’a gideceklerini ve onu çok
özlediğini yazıyordu.

Raskolnikov “Bu evlilik olmayacak” diye düşündü.
Dışarı çıktı ve birkaç saat dolaştıktan sonra yorgun düşüp bir yerde uyukladı.
Kötü bir rüya gördükten sonra uyandı. Eve gitti. Saat 7’ye yaklaşıyordu. Saat
uygundu. Aşağıdaki baltayı alacak kimseye gözükmeden yaşlı tefeci kadının evine
gitti. İçeri girerken onu kimse görmemişti.2 nci katta boya yapan adamlarda onu
yukarı çıkarken görmemişlerdi.

Tefeci kadının evine girdi ve ona bir
kültablası uzattı. Kadın kültablasına bakarken baltayı kafasına indirmişti.
Kadının ölü bedeni yerde yatıyordu. İçeri daldı ve dolaptan sadece rehin
verilmiş, birkaç parça altını cebine aldı. Yaşlı kadının kız kardeşiyle içeride
karşılaştı. Kızın şaşkın bakışları altında baltayla onu da öldürdü. Doğrusu bir
kişinin toplumdaki binlerce kişinin refahı ve mutluluğu için ölmesinin bir
zararı yoktu. Üstelik bu tefeci kadın çok kötü biriydi. Kapıda birkaç kişi
kapıyı vuruyorlardı. Hiç evden çıkmayan tefeci kadının, çıkacağı tutmuştu.
Raskolnikov titriyor, dışarı çıkıp her şeyi itiraf etmek istiyordu ama yapmadı.
Dışardakilerden biri kapının içeriden sürgülü olduğunu fark etti. Yaşlı kadına
bir şey olduğunun farkına vardılar. İki kişi Kapıcıyı çağırmak için aşağı indi.
Bu kaçmak için tam fırsattı, Raskolnikov kapıyı açtı, hızla merdivenlerden
inmeye başladı, aşağıdan gürültü gelmeye başlayınca Raskolnikov boyacıların
dairesinin kapısının arkasına saklandı ve kapıcı ile üç adam yukarı çıkınca o da
dışarı çıkıp değişik bir yoldan eve gitti. Baltayı aldığı yere bıraktı. Çok
korkmuştu ve titriyordu. Aldığı mücevherleri ve kıymetli takıları dışarıda bir
yerde saklamayı ihmal etmedi.

“2 gün geçti hala uyanmadı” diye
düşünüyordu Üniversite arkadaşı Razumikin. Doktor Zozimov hastalığı atıp
kendisine geleceğini söylüyordu. Ama Raskolnikov uyanınca arkadaşını ve doktoru
isteksiz bir vaziyette evden kovdu ve dışarı gidip bir bara oturdu. Eski
gazeteleri okurken yanına gelen bir polis memuru melenkolik ve deli bir ruh
haliyle cinayetten bahsedip, üstü kapalı her şeyi anlattı. Korktuğunu,
endişelendiğini hiç hissettirmedi.

Ertesi gün eve geldiğinde annesi ve
kız kardeşi Dünya’ nın kendisini beklediklerini gördü. Çocuğun halini gören anne
şaşkınlıkla titriyordu. Onu ertesi gün bay Luzbinin geleceği görüşmeye
çağırırken korkmuştu. Ertesi gün bay Luzbin onları ziyaret etttiğinde,
Raskolnikov haklı çıkmanın gururu ile gülüyordu. Bay Luzbin kız kardeşi çok
aşağılamış, onların fakir bir aile olduğunu değerlendirerek fazla istekte
bulununca evden kovulmuştu. Hemen ardından Raskolnikov “elveda” diyerek evden
ayrıldı. İnanamıyordum. Annesi oğlunun bu tavırla doğrusu ağlamaktan başka
yapacak bir şeyleri yoktu. Raskolnikov melenkolik halde evi terkederken her
nasılsa arkadaşı Ramuskin’e onları emanet etmeyi de ihmal etmemişti.

Bay
Marmeledov’un cenazesi için evine gittiğinde Sonya’da oradaydı Sonya’ya karşı
inanılmaz bir his içindeydi. Ailesi için Sonya’nın yaptığı fedekarlık onun
gözlerini büyülemişti. Birkaç gün boyunca Sonya’yı düşündü ve fırsat buldukça
onunla konuşmaya çalışarak geçirdi vaktini.

Polis memuru porifiri
Raskolnikov’un (Mihailovis adında genç biri cinayeti işlediğini itiraf etmiş
olmasına rağmen) cinayet işlediğini biliyor ve onun psikolojik durumunu bildiği
için, itiraf etmesi için onu sıkıştırıyor ama tutuklamayacağını söylüyordu.
Cinayeti işlediğini Sonya’ya itiraf etmişti. Sonya’da Raskolnikov’a “gidip
teslim olmasını, yere kapanıp Allah’tan ve insanlardan özür dilemesini”
istiyordu.

Sonuç olarak Raskolnikov vicdanının verdiği acıya dayanamayıp
suçunu polise itiraf etti.1.5 yıldır Sibirya’daydı Raskolnikov. Petersburg’ a,
Razumukin ve kardeşi Dunya evlenmişlerdi. Mahkeme Raskolnikov’un iyi hali,
parayı kullanmadığı, daha önceki yaşamında verimli bir üniversite öğrenimi
yaptığı, fedakar kişiliği ve kendi kendine teslim olmasından dolayı, çok az bir
cezayla 8 yıl kürek mahkumiyetine çarptırıldı. Raskolnikov’u Sonya her gün
ziyaret ediyordu. Sibirya da ailesi ile sürekli mektuplaşan Sonya, Ramuzkin ve
Dunya’nın tek haber kaynağıydı. Raskolnikov, Sonya’nın sevgisi ile hayata
bağlandı ve geleceğin planlarını beraber hayal etmeye başladılar.